Op een donkere en druilerige woensdag vatten de zesdes, na enige vertraging, hun tocht richting het Fort van Breendonk aan. Daar aangekomen liepen ze over van energie, goede moed en vooral geloof in de mensheid. Naarmate ze dieper de hel binnendrongen, verdween dit geloof en maakte het plaats voor ongeloof. Onder begeleiding van verscheidene gepassioneerde gidsen maakten de leerlingen echt kennis met de hel. Toen ze die middag opnieuw de bus opstapten leek de regen het gevoel van de leerlingen te begeleiden. “Nooit meer” leek de wind te fluisteren toen de laatste leerling de bus opstapte en ze de tocht naar huis aanvatte, wetende dat een heel aantal mensen die tocht niet meer gemaakt hadden na hun kennismaking met de hel van Breendonk.
Verslag van oud-leerling en stagiair Jelle Van den Bossche
